ادی

«اَدی»؛ روایتی مستند از زندگی رزمنده و شهید مدافع حرم رحیم کابلی است. کسی که سال‌ها در جبهه‌های جنوب علیه رژیم بعث عراق جنگید. سال‌ها روایتگر حماسه هم‌رزمانش در مناطق راهیان نور بود. و در آخر، مبارزه در لباس مدافعان حرم باعث شد تا ستاره شهادت برای همیشه روی شانه‌اش بنشیند.

این کتاب سه وجه جالب دارد که خواندنش را شیرین‌تر می‌کند:
اولین مورد، اتحاد شیعه و سنّی در محیط زندگی این شهید است. این تضاد مذهبی، اتفاق‌های جالبی را برای حاج‌رحیم رقم می‌زند. مطلب دوم، رفتارهای جذاب و پندآموز شهید در زندگی خصوصی‌اش است.
نکته سوم این‌که، نویسندۀ جوان اثر، از دوستان حاج‌رحیم است و او را می‌شناسد. همین شناخت، در بیان شخصیت حقیقی، و نه آرمانی شهید اثری مثبت دارد. ضمن این‌که خاطرات خودِ نویسنده و قول و قرارش با شهید، کار را جالب‌تر کرده است.

گزیده‌ای از کتاب «اَدی»
هیچ‌وقت یادم نمی‌رود، ما با چه زحمتی پنبه می‌کاشتیم. وقت برداشت محصول، ارباب می‌آمد و حاصل دست‌رنج‌مان را با خودش می‌برد. هنوز این صحنه را به‌یاد دارم که بچه‌های ارباب روی گونی‌های پنبه، بازی می‌کردند و شاد بودند؛ گونی‌هایی که به‌زور از ما کشاورزان گرفته بودند. و ما با چه حسرتی حاصل زحمت‌مان را تماشا می‌کردیم.
بعد از انقلاب، دیگر کسی برای خان و بچه‌هایش تره هم خورد نمی‌کرد. دیگر نوکر خودمان بودیم و آقای خودمان.