معرفی کتاب هنر مرد بودن
کتاب هنر مرد بودن نوشتهٔ محسن پوراحمد خمینی و راضیه خسروی است و نشر معارف آن را منتشر کرده است. مهارت‌هایی که هر آقایی در تعامل با همسرش باید بداند در این کتاب آمده است. کتاب هنر مرد بودن دربارۀ درس زندگی و مهارت‌های برقراری ارتباط صحیح با همسر صحبت می‌کند. به عبارتی روشن می‌کند که یک مرد چگونه و با چه مهارت‌هایی می‌تواند حال دل همسرش را خوب نگاه دارد یا اینکه دل متلاطم همسرش را به ساحل آرامش برساند. در کتاب هنر مرد بودن اشاره می‌شود که مهندسی عاطفی یک زن چگونه طراحی شده است و چگونه می‌شود همسرمان را به گونه‌ای از عشق و محبت و عاطفه سیراب کنیم که او لحظه‌ای از زندگی کردن با ما احساس یأس و پشیمانی نکند.
گزیده کتاب هنر مرد بودن:
«زوجیت با قول و قرار و سند و پیمان به‌دست نمی‌آید، بلکه یک توانمندی است که باید خود را به آن برسانیم. واضح است زوجیت با فردیت مغایر است، اما بیشتر زوجیت‌ها بر مدار فردیت اداره می‌شود. اگر بخواهیم زندگی مشترک مبارکی را تجربه کنیم، رسیدن به توانمندی زوجیت، هم در نگرش و هم در مهارت، یک اصل اساسی و ضروری است.
امروزه برخی آقایان برای ازدواج نیامده‌اند، بلکه آمده‌اند زن بگیرند. زن گرفتن یعنی کسی را در اختیار خود در آوردن. بر این اساس، معیارهای خود برای ازدواج را این‌گونه تعریف می‌کنند: سنِ کمتر، تحصیلاتِ پایین‌تر، خانوادهٔ ضعیف‌تر، و حتی قدِ کوتاه‌تر. این‌ها الزاماً نشانه‌های روشنی برای زوجیت نیست، چراکه مرد می‌خواهد بگیرد. پس در همه‌چیز باید احساس بلندی داشته باشد تا امکان گرفتن برایش وجود داشته باشد. اگر می‌خواهیم به معنای واقعی زوجیت دست پیدا کنیم، باید بدانیم چه عواملی باعث می‌شود در فردیت خود باقی بمانیم. یکی از مهم‌ترین این عوامل عدم شناخت بنیان روانی جنس مکمل است. اگر قرار باشد زندگی مشترک را فقط براساس دریافت‌ها و گرایش‌های خودمان قضاوت کنیم، درگیری‌اش قطعی است. با شناخت روانی یکدیگر است که می‌توان بار این وظیفه را بسیار سبک کرد. حال، اگر برای مهارت‌های برقراری ارتباط خوب با همسر از کلمهٔ «هنر» استفاده می‌کنیم، معنایش آن است که مرد بودن در دوران مجردی با مرد بودن در زندگی متأهلی تفاوت‌ها و پیچیدگی‌ها و البته شیرینی‌های خودش را دارد. مردی که وارد زندگی مشترک می‌شود نمی‌تواند دقیقاً همان آدمی باشد که در دوران مجردی بوده‌است. در دورهٔ مجردی، چه‌بسا دوستان و رفقایی داشته‌است و به‌تبع آن، رفت‌و آمدهای وقت و بی وقت؛ ممکن است تا نیمه‌های شب دورهمی‌ها و گپ‌وگفت‌های دوستانه داشته یا تا دیروقت به‌دنبال رزق و روزی حلال بوده‌است، اما وقتی ازدواج می‌کند، طبیعتاً شرایط متفاوت می‌شود و او باید یک‌سری تغییرهای بنیادی در زندگی و اخلاق و رفتارش به‌وجود بیاورد. شما آقایی که تا دیروقت به‌دنبال کار یا وقت‌گذرانی با دوستان و رفقا بوده‌ای، حالا که متأهل شده‌ای، دیگر نمی‌توانی مانند قبل با دوستانت به‌دنبال خوش‌گذرانی یا در پی کار باشی، زیرا الآن مسئولیت یک زن بر دوش شماست و وظیفه داری نه‌تنها پاسخگوی نیازهای مادی بلکه نیازهای معنوی و عاطفی همسرتان به‌درستی باشی و احساس رضایتمندی را به او هدیه بدهی. البته این حال خوبی که یک مرد به همسرش هدیه می‌دهد قطعاً ارتباط معناداری با حال خوب همین آقا دارد و احساس نشاط و سرزندگی را برای او نیز به‌ارمغان خواهد آورد. بعضی از ما مردها تصورمان این است زمانی که عقد بین یک آقا و خانم جاری می‌شود - نعوذ بالله - فرشتهٔ وحی، حضرت جبرئیل، از آسمان نازل می‌شود و یک کارت حافظه برمی‌دارد و به مغز آقا و خانم می‌زند و در کمترین زمان ممکن، اطلاعات مربوط به مهارت‌های همسرداری و شوهرداری را به مغز آن‌ها منتقل می‌کند! حال آن‌که درواقع، به هیچ وجه، چنین اتفاقی نمی‌افتد.»
کتب دیگر سایرنویسندگان
کتب دیگر انتشارات معارف
