
طلبه انقلابی
جایگاهشناسی توصیفی-تحلیلی «طلبۀ انقلابی»
انقلابی بودن و انقلابی ماندن از دغدغههای جدی و راهبردی همۀ دلسوزان و علاقهمندان نهضت اسلامی، ازجمله مقام معظم رهبری است که در سالهای اخیر در دیدار با گروهها و بخشهای مختلف نمود برجستهای یافته است. ایشان در 25اسفند1394 ابتدا دو دیدگاه را دربارۀ مسائل حوزه مطرح کردند: یک نگاه به مسائل عمومی حوزه؛ مانند علم، تربیت علمی، تحقیق، اخلاق، مسائل مدیریتی، مسائل سازمانی، کتابهای درسی، چگونگی درس خواندن و...که البته در آن جلسه مدّنظر ایشان نبود. نگاه دیگر، وضعیت رشد و بلوغ تفکر انقلابی و تداوم روحیه و منش انقلابی در حوزه، که بسیار حائز اهمیت است و اگر از مقولۀ قبلی مهمتر نباشد، به همان اندازه وزانت و اهمیت دارد.
گزیدۀ کتاب
ورود به عالم طلبگی، پیوستن به جرگۀ عالمان دین، و حرکت در مسیر نهضت توحیدگستری انبیا و اوصیا، همواره مسئولیتآفرین و دشوار بوده است، اما ویژگیهای عصر امامخمینی(ره) و تأثیرات عمیق نهضت اسلامی بر جهان معاصر و ظرفیتهای بسیار گستردۀ ناشی از آن برای تحقق هرچه بیشتر اهداف اسلامی، باعث شده تا مسئولیتهای بیشتر، خطیرتر و مشکلتری متوجه حوزههای علمیه، طلاب و عالمان گردد که تنها در صورت انقلابی بودن حوزه و طلبه قابل تحقق هستند. در باب «حوزۀ انقلابی» کمابیش گفتگو شده و میشود، اما دربارۀ «طلبۀ انقلابی» کمتر بحث شده؛ با آنکه نیازهای طلاب بدان بسی بیشتر است. بدین جهت، در این نوشتار به ترسیم سیمای طلبۀ انقلابی، ضرورت انقلابی بودن طلبه، ویژگیهای طلبۀ انقلابی در ساحت بینشی و انگیزشی و رفتاری، راههای رسیدن بدانها و نیز آسیبها و شبهات متوجه طلاب انقلابی پرداخته میشود.