خاطرات سفیر

معرفی کتاب خاطرات سفیر:

مجموعه‌ی سی خاطره از دوران تحصیل و زندگی نیلوفر شادمهری در پاریس است. او چالش‌های زندگی در کشور فرانسه به‌عنوان بانویی محجبه را در کتاب به رشته‌ی تحریر درآورده است. این کتاب برای خرید و دانلود در طاقچه ارائه شده است. زندگی در شهر و کشوری غریب با انواع و اقسام چالش‌ها همراه خواهد بود. از تفاوت‌های فرهنگی، تا زبانی که شنیدن گوش به آن آشنایی ندارد. حتی هوایی که در آن نفس می‌کشیم هم می‌تواند غریبه باشد. روزگار دانشجویی که تنها به همراه آرزوها و هدف‌هایش به کشوری غریب پا گذاشته نمی‌تواند راحت و بی‌دردسر طی شود. اما روزگار دختری با پوششی متفاوت در کشوری اروپایی می‌تواند به مراتب سخت‌تر و پرچالش‌تر باشد. او باید از خود و عقیده‌اش دفاع کند. از دین و کشورش حمایت کند و این به هیچ وجه راحت نیست. 

نیلوفر شادمهری در کتاب خاطرات سفیر از روزگاری می‌نویسد که به‌عنوان دانشجوی دکتری به فرانسه رفته بود. به گفته‌ی نویسنده، زمان زیادی برای فهمیدن اینکه فقط یک دانشجوی دکتری طراحی صنعتی عادی نیست، نگذشت. او تبدیل به یک نماینده شد. نماینده‌ای که قرار بود دین و کشورش را به مردمی غریبه بشناساند. حرکات و رفتارش، حرف زدنش، زندگی و عقایدش، همه زیر نگاه‌هایی بود که پی کشف دنیای یک دانشجوی ایرانی محجبه بودند. انگار موجودی ناشناخته، از کشوری که چیزی درباره‌اش نمی‌دانستند به سرزمین‌شان پا نهاده بود. او دراین‌باره می‌گوید: «رفتار و گفتارم بیش از اینکه معرف من باشد، معرف یک مسلمان ایرانی بود. برای کسی مهم نبود من چه می‌کنم و چه می‌خواهم. چیزی که اطرافیانم می‌خواستند بدانند پاسخ سؤالات و شبهات ذهن‌شان بود. درباره‌ی هرچه به ایران مربوط می‌شد. مسئولیتم خیلی سنگین‌تر از آن بود که فکرش را می‌کردم؛ و این چنین بود که سفیر ایران شدم.»

شادمهری از همان ابتدا خودش را برای این مسئولیت آماده کرد و تصمیم گرفت تا جایی که در توان دارد کشورش را به فرانسوی‌ها بشناساند. اینکه چرا حجاب را برگزیده و بر سر چه عقیده‌ای مانده است. اینکه دین اسلام چگونه دینی است و از انسان چه می‌خواهد؟ او علاوه‌بر تحصیل در رشته‌ی موردنظر خود، در باقی روز و ساعات زندگی‌اش تلاش می‌کرد تا چهره‌ی واقعی اسلام و ایران را به مردم و هم‌کلاسی‌هایش بشناساند. 

او از دوران تحصیل، زندگی در فرانسه و دوستانی که پیدا کرده بود خاطرات بسیاری را با خود به ایران آورد. ابتدا تصمیم گرفت این خاطرات را در وبلاگی با عنوان «سفیر ایران» منتشر کند. کم‌کم به خاطرات افزود و تبدیل به گنجینه‌ای جذاب از دوران زندگی در کشوری غریب شد. پس از مدتی تصمیم گرفت مجموعه‌ای را که شامل سی خاطره می‌شود، در کتابی منتشر کند تا شاید علاقه‌مندان بیشتری با این خاطرات آشنا شوند. نیلوفر شادمهری در مصاحبه‌ای گفت: «آن زمانی که من شروع به مکتوب کردن این خاطرات کردم تعدادی از دانشجویان را می‌دیدم که همان اتفاقی که برای من پیش آمده برای بعضی از این‌ها نیز افتاده بود. این‌ها در برخورد با این اتفاقات واکنش خوبی بروز نداده بودند، زیرا در آن‌جا با پوشش و حجاب خانم‌ها برخورد خوبی ندارند. از این رو تصمیم گرفتم خاطراتم را که بخشی از آن مربوط به برخورد با این‌گونه رفتارها بود مکتوب کنم تا از این طریق آموزشی نیز داده باشم.»