فارسی نبلدم

در این کتاب، توصیف معاصر ایران، از زبان دانشجویانی از کشورهای گوناگون؛ ترکیه، هند، استرالیا، تونس، روسیه، فلسطین، سوریه، ژاپن، گینه، چین، عراق، سنگال و مراکش بیان شده است.

در حقیقت تجربه دانشجویان بین‌الملل از تحصیل و زندگی در دانشگاه‌ها و شهرهای مختلف ایران، علاوه‌بر فرصتی که به آنها برای شناخت بی‌واسطه و بدون روتوش ایران و ایرانی می‌دهد، تصویری از نحوه بود و نمود ما ایرانی‌ها و نوع تعامل‌مان با دیگری نیز برجسته می‌سازد.

عناوین روایت‌های این کتاب شامل «وقتی خداداد عزیزی توپ را وارد دروازه استرالیا کرد، میدان فلسطین، فارسی خوب نبلدم، من بچه بندرعباس هستم، از چین تا باراجین، ایرانی‌تر، مگر سوریه هم شیراز دارد، بهترین سخنگو، النا در سرزمین عجایب، مسافری از هند، نه مراکشی نه؛ هم مراکشی هم ایرانی، علی ژاپنی و سفر عمر» می‌شود.

برشی از کتاب:

«این تصویر را از زندگی‌ام در ایران خیلی دوست دارم. تابستان می‌شود و خوابگاه خلوت است. تنها من و چند نفر از بچه‌های خوابگاه می‌مانیم. بعد در بالکن اتاق‌مان همگی می‌نشینیم دور هم و چای می‌خوریم و از آن بالا به تهران نگاه می‌کنیم».

پیامبر (ص) می‌فرماید:

- اگر کسی چهل روز با قومی باشد جزو آنها می‌شود.

با این حساب حالا من هم یک ایرانی‌ام. هرچند بعضی از دوستان ایرانی‌ام می‌گویند:

- تو حتی از ما هم ایرانی‌تری!»